Johannes Jacobus Neeskens
Johan
15-09-1951 - † 06-10-2024
Heemstede Goldau
lijst van overleden, bekende Nederlanders
15-09-1951 - † 06-10-2024
Heemstede Goldau
Johan Neeskens is een legendarische Nederlandse voetballer, geboren op 15 september 1951 in Heemstede, Nederland. Hij wordt beschouwd als een van de beste middenvelders van zijn tijd en was een sleutelfiguur in het gouden tijdperk van het Nederlandse voetbal in de jaren ’70.
Neeskens begon zijn professionele carrière bij Ajax Amsterdam in 1970. Hij speelde daar als middenvelder, meestal als een box-to-box speler die zowel aanvallende als verdedigende taken op zich nam. Samen met Johan Cruijff en onder leiding van trainer Rinus Michels maakte hij deel uit van het iconische Ajax-team dat tussen 1971 en 1973 drie opeenvolgende Europese Cups (de voorloper van de Champions League) won. Neeskens stond bekend om zijn tomeloze inzet, sterke fysieke kracht en balveroveringsvermogen.
Neeskens was een belangrijke exponent van het totaalvoetbal, een tactische benadering waarbij spelers flexibel van positie wisselen en iedereen zowel in aanvallend als verdedigend opzicht betrokken is. Deze speelstijl werd ontwikkeld door Rinus Michels bij zowel Ajax als het Nederlands elftal. Neeskens’ veelzijdigheid en hardwerkende speelstijl maakten hem perfect voor deze rol.
Johan Neeskens was een cruciale speler voor het Nederlands elftal in de jaren ’70. Hij maakte deel uit van het team dat in 1974 de finale van het WK in Duitsland bereikte. Nederland, met spelers zoals Johan Cruijff, Ruud Krol, en Neeskens zelf, speelde spectaculair en werd beroemd om hun innovatieve totaalvoetbal. Hoewel Nederland de finale met 2-1 verloor van West-Duitsland, scoorde Neeskens het enige doelpunt voor Nederland met een strafschop in de 2e minuut van de wedstrijd.
Neeskens was ook aanwezig bij het WK 1978 in Argentinië, waar Nederland opnieuw de finale bereikte, maar deze keer verloor van de gastland Argentinië (3-1 na verlenging).
In 1974, na het succesvolle WK, vertrok Neeskens naar FC Barcelona, waar hij herenigd werd met Johan Cruijff. Bij Barça speelde hij vijf seizoenen (1974-1979) en hoewel de club in die tijd niet heel veel prijzen won, was Neeskens enorm populair bij de fans vanwege zijn harde werk en loyaliteit. Hij won wel de Copa del Rey (de Spaanse beker) in 1978.
Johan Neeskens stond bekend om zijn onuitputtelijke conditie, zijn harde tackles en zijn vermogen om het spel zowel op te bouwen als te verdedigen. Hij had een uitzonderlijk schot en was een specialist in het nemen van strafschoppen. Naast zijn verdedigende vaardigheden was hij ook een regelmatig doelpuntenmaker, vooral bij het Nederlands elftal en in cruciale wedstrijden.
Na zijn periode bij Barcelona speelde Neeskens bij verschillende clubs, waaronder*New York Cosmos in de Verenigde Staten, waar hij samen met legendes zoals Pelé en Franz Beckenbauer speelde. Daarna had hij nog een periode bij FC Groningen en FC Zürich in Zwitserland.
Na zijn actieve voetbalcarrière is Neeskens in het trainersvak gestapt. Hij heeft onder andere als assistent-trainer gewerkt bij FC Barcelona en als hoofdtrainer bij verschillende clubs, waaronder NEC Nijmegen en een rol bij het Zuid-Afrikaanse nationale elftal.
Johan Neeskens wordt vaak beschouwd als een van de beste middenvelders in de geschiedenis van het voetbal. Hij werd geroemd om zijn ongelooflijke uithoudingsvermogen, zijn werklust en zijn tactische intelligentie. Samen met spelers zoals Johan Cruijff heeft hij een blijvende invloed gehad op het Nederlandse voetbal en heeft hij bijgedragen aan de internationale reputatie van Nederland als een voetbalgrootmacht.
Neeskens wordt nog steeds enorm gewaardeerd door fans en experts, zowel in Nederland als wereldwijd, en zijn rol in het revolutionaire totaalvoetbal maakt hem tot een onuitwisbare figuur in de voetbalgeschiedenis.
07-04-1945 - † 07-10-2024
Voorburg Hilversum
Hans van Hemert was een invloedrijke Nederlandse componist, muziekproducent en songwriter, vooral bekend om zijn werk in de jaren ’70 en ’80. Hij is een van de meest productieve en succesvolle hitmakers uit die periode, met een grote bijdrage aan de Nederlandse popmuziek. Zijn naam is sterk verbonden met de ontwikkeling van diverse populaire artiesten en groepen in Nederland. Hier is een overzicht van zijn carrière en de hoogtepunten:
Hans van Hemert werd geboren op 7 april 1945 in Voorburg, Nederland. Hij studeerde aanvankelijk psychologie, maar zijn passie voor muziek bracht hem al snel in de wereld van de entertainmentindustrie. Zijn eerste stappen in de muziek zette hij als liedjesschrijver en componist, en al snel kreeg hij een reputatie als iemand die het talent had om succesvolle pophits te produceren.
Van Hemert begon als producent te werken voor verschillende artiesten en werd bekend door zijn werk met Nederlandse zangers en groepen. Hij heeft een lange reeks hits op zijn naam staan en was vooral actief in de jaren ’70 en ’80, toen hij een centrale rol speelde in het vormgeven van de Nederlandse popscene.
Een van zijn grootste successen kwam met de Nederlandse band BZN (Band Zonder Naam). Hij produceerde voor hen in de vroege jaren ’70 enkele van hun grootste hits. Hoewel de band aanvankelijk een hardere rockstijl had, hielp Van Hemert hen om een meer commerciële, melodieuze sound te ontwikkelen, wat leidde tot een lange reeks hits en uiteindelijk tot hun transformatie naar een van de meest succesvolle en bestverkochte bands van Nederland.
Hans van Hemert is vooral beroemd om het creëren en produceren van de meidenpopgroep Luv’ in 1977. Samen met Piet Souer en manager Han Meijer stond hij aan de wieg van dit succesvolle trio, bestaande uit José Hoebee, Patty Brard en Marga Scheide. Luv’ werd razend populair in Nederland en ook in andere Europese landen, met internationale hits zoals “You’re the Greatest Lover”, “Trojan Horse”, en “Casanova”. Van Hemert was verantwoordelijk voor de sound en het muzikale succes van de groep, en ze verkochten miljoenen platen wereldwijd. Hun aanstekelijke popstijl en de productiekwaliteiten van Van Hemert maakten van Luv’ een fenomeen in Europa.
Hans van Hemert heeft ook een belangrijke rol gespeeld in het Eurovisie Songfestival. Hij produceerde en schreef verschillende inzendingen voor Nederland. Eén van de meest opvallende bijdragen was zijn betrokkenheid bij Teach-In, de Nederlandse band die in 1975 het Eurovisie Songfestival won met het lied “Ding-a-dong”. Van Hemert produceerde deze hit, en het werd een groot internationaal succes.
Naast zijn werk met BZN, Luv’ en Teach-In, werkte Hans van Hemert met veel andere prominente artiesten en groepen in de Nederlandse popwereld. Zijn werk omvat een breed scala aan stijlen, van pop en disco tot chanson en rock. Hij schreef en produceerde voor artiesten als Sandra Reemer, André Hazes, Lee Towers, en vele anderen.
Van Hemert stond bekend om zijn talent voor het creëren van commercieel aantrekkelijke popmuziek die in het gehoor bleef hangen. Hij had een goed gevoel voor melodieën die het publiek aanspraken en wist trends in de muziekwereld te herkennen en te integreren in zijn producties. Zijn productiestijl was vaak kleurrijk en optimistisch, met een focus op pakkende refreinen en dansbare ritmes. Hij was een meester in het creëren van een herkenbare “hit” sound.
Hoewel Hans van Hemert in de jaren ’70 en ’80 op het hoogtepunt van zijn carrière stond, heeft zijn werk een blijvende invloed gehad op de Nederlandse muziekindustrie. Veel van de artiesten en groepen waarmee hij heeft gewerkt, hebben dankzij hem langdurige carrières opgebouwd. Zijn invloed reikt verder dan alleen de hits die hij produceerde; hij hielp ook mee aan de ontwikkeling van de commerciële popmuziek in Nederland.
Ook na zijn actieve jaren in de muziek is hij een gerespecteerde figuur gebleven in de Nederlandse muziekwereld. Hij ontving verschillende prijzen en onderscheidingen voor zijn bijdragen aan de muziek, en zijn producties worden nog steeds gedraaid op de radio en in het nostalgische muziekcircuit.
Hans van Hemert heeft door de jaren heen meerdere onderscheidingen ontvangen voor zijn bijdrage aan de Nederlandse muziek. Zijn werk met Luv’ en Teach-In is internationaal erkend, en hij wordt geprezen als een van de sleutelfiguren in het succes van het Nederlandse populaire muziektheater van de jaren ’70.
Ondanks dat de hoogtijdagen van zijn carrière in de vorige eeuw lagen, blijven de liedjes die Hans van Hemert schreef en produceerde onderdeel van de Nederlandse muziekcultuur. Hij heeft bijgedragen aan een belangrijke periode in de Nederlandse popmuziek, en zijn werk blijft een referentiepunt voor Nederlandse muziekproducenten en songwriters.
15-09-1937 - † 16-07-2024
Groningen Paterswolde
D’Ancona werd geboren als zoon van een Joodse vader en Nederlands-hervormde moeder. Zijn vroege jeugd bracht d’Ancona door in een pand in de Groningse Oosterstraat. Hier woonde hij boven de winkel van zijn vader, die een elektrotechnische groothandel had. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het pand gevorderd door de Duitse bezetter en werd het gezin gedwongen te verhuizen naar het Damsterdiep.[2] Zijn vader dook echter enkele jaren onder in de Korrewegwijk. Het pand aan de Oosterstraat waar het gezin aanvankelijk woonde werd tijdens de Bevrijding van Groningen vernietigd.
16-05-1943 - † 15-07-2024
Soerabaja Den Haag
Wieteke van Dort werd geboren in Soerabaja in het destijds door Japan bezette Nederlands-Indië. Zij was de een na jongste van het gezin dat vier kinderen telde: Rob, Maurits, Wieteke en Theo. Tijdens de Bersiap werd haar vader Theo van Dort, die administrateur van de suikerfabriek in Soerabaja was, op 8 oktober 1945 door pemoeda’s vanuit zijn woning gevangen gezet en op 13 oktober op de aloon-aloon (het dorpsplein) door hen vermoord.[1] Haar moeder, Bernardine Soesman, hertrouwde in 1952 met Louis Rommelaar, eigenaar van een rubberfabriek in Soerabaja. Doordat haar moeder toneelregisseur was, deed Wieteke al snel enige vakkennis op.
Toen ze met haar ouders op veertienjarige leeftijd (1957) in Nederland met verlof was, werd door Soekarno het buitenlands bezit genationaliseerd en bleven haar ouders en de kinderen noodgedwongen zonder enig bezit in Nederland.
14-03-1943 - † 01-06-2024
Hilversum Eindhoven
Hij had zijn eerste succes als arrangeur met Sophietje van Johnny Lion. In Nederland werkte hij lang samen met BZN. Toen de band in 1996 zijn eigen 30-jarig jubileum wilde vieren, werd met het Groot Gala Orkest onder leiding van Van Hoof en enkele zangkoren een cd opgenomen, te weten A Symphonic Night.
Zijn grootste hit als componist is How Do You Do van Mouth & MacNeal, uit 1971, wereldwijd een millionseller, die hij samen schreef met Hans van Hemert. In 1974 vormde hij met Peter Koelewijn het duo Hal Dorado, dat twee singles uitbracht: The Bull and I (1970, toen nog Koelewijn alleen) en 240024. Bijna twintig jaar was hij vaste gastdirigent van het Metropole Orkest. Hij werkte nauw samen met artiesten als Armand, Ramses Shaffy, Rob de Nijs, Willeke Alberti, Sandra & Andres. In 1974 leidde hij het Grand Gala Du Disque.
Van Hoof genoot zijn grootste bekendheid als dirigent bij veel Nederlandse bijdragen voor het Eurovisiesongfestival. Hij dirigeerde de inzendingen van 1972 tot en met 1979, 1986, 1988 tot en met 1990 en 1992 tot en met 1994. In 1975 was hij dan ook betrokken bij de overwinning van Teach-In met Dinge-dong. De arrangementen van de liedjes van 1972 (Als het om de liefde gaat van Sandra & Andres), 1973 (De oude muzikant van Ben Cramer) en 1976 (The party’s over van Sandra Reemer) waren van zijn hand.
20-04-1940 - † 19-06-2024
Enschede Amsterdam
Jan Cremer was een Nederlandse schrijver en beeldend kunstenaar. Hij is vooral bekend van de roman Ik Jan Cremer uit 1964 en Ik Jan Cremer Tweede Boek uit 1966. Cremer had een scherp gehoor voor vulgair, humoristisch taalgebruik en oog voor de absurde kant van de Amerikaanse glamourwereld, wat hem verwant maakt aan Louis-Ferdinand Céline en Nathanael West, vooral in Ik Jan Cremer Derde Boek en Made in USA.
20-01-1935 - † 10-06-2024
Amsterdam Côte d’azur
Theo is bekend geworden via Yab Yum waar hij een wereld merk van heeft gemaakt.
Een paar quotes van de gastheer zelf;
“Omdat het zo fantastisch leuk is geweest wat ik heb mogen meemaken. Toen ik met Yab Yum begon, had ik een catastrofaal leven achter de rug.”
“Ik ben best trots op wat ik heb gedaan, als je dat bedoelt. Want er werd vroeger echt niet fijn tegen mijn werk bij Yab Yum aangekeken, hoor. Ik werd een pooier genoemd.”
“Je kunt het zo noemen, natuurlijk. Het werd ook meteen heel stil om me heen toen ik de club begon. Bij de diverse schoonmoeders die ik heb gehad, kwamen mijn werkzaamheden echt slecht over.”
“Nee. Ik ben een randfiguur. Ik kan niet buiten spanning, daar zal het mee te maken hebben. Aan de rand van het ravijn groeien de mooiste bloemen, natuurlijk. Voor ik met de club begon, was ik beroepsgokker; dat werd ook niet bepaald getolereerd.”
“Tja, ik moest bijna veertig jaar worden om te ontdekken wat ik kon, en dat is gastheer zijn. Ik was tien keer zo duur als mijn concurrenten, maar ik heb altijd heel veel gegeven voor de grote bedragen die mensen betaalden.”
“Mijn huidige vrouw is de meest eenvoudige dame die je je maar kunt voorstellen. Ze is heel sportief, echt een vriendje van me. Dat is de basis van een huwelijk. Geiligheid houdt een keer op, zeker op mijn leeftijd. Mijn huidige vrouw is beslist geen fotomodel, maar ik heb rust met haar. Heerlijk.”
02-02-1931 - † 05-02-2024
Geldrop Nijmegen
Oud-premier Dries van Agt is overleden, meldt kenniscentrum The Rights Forum namens zijn familie. Van Agt was erevoorzitter van het kenniscentrum.
De oud-CDA’er was minister-president van 1977 tot eind 1982. Hij werd vorige week 93 jaar oud. Van Agt kampte al langere tijd met een broze gezondheid. Van Agt overleed maandag. Hij is inmiddels begraven.
Van Agt was vicepremier in het kabinet van PvdA-leider Den Uyl, met wie hij een moeizame relatie had. Na de verkiezingen van 1977 leek er door de grote verkiezingsoverwinning van de PvdA een tweede kabinet-Den Uyl te komen, maar uiteindelijk was er te weinig vertrouwen en ging Van Agt in zee met VVD-leider Wiegel.
Van Agt leidde als premier tussen 1977 en 1982 drie kabinetten: het kabinet-Van Agt I met Wiegel als vicepremier, het kabinet-Van Agt II, met als vicepremiers PvdA-leider Den Uyl en D66-leider Terlouw, dat al na enkele maanden viel en werd opgevolgd door het rompkabinet-Van Agt III, met alleen D66.
Als premier en leider van het CDA gold hij als een conservatief man. Veel later, toen hij de politiek had verlaten, werd hij veel linkser, zozeer zelfs dat op bijeenkomsten van de vroegere bewindslieden van het kabinet-Den Uyl werd gegrapt dat hij de meest linkse van allemaal was geworden.
In zijn laatste jaren maakte hij zich sterk voor de Palestijnse zaak.
Van Agt kampte al langer met een broze gezondheid. In 2019 werd de oud-premier getroffen door een zware hersenbloeding. Daarvan herstelde hij, al kampte hij wel met de naweeën. “Hij verbleef de laatste tijd het liefst met zijn vrouw en kinderen”.
De begrafenis heeft inmiddels in kleine kring plaatsgevonden.
18-05-1948 - † 19-12-2023
Amsterdam Amsterdam
Linda Van Dyck speelde in haar leven in tientallen succesvolle theaterstukken, films en series.
Na een hartinfarct in 2021 gaf haar zoon in April van dit jaar nog aan hoe het met haar ging. Ze knokte zicht terug maar de realiteit is dat ze moet blijven knokken. Linda genoot van haar kleinkind en veerde op toen dit kind geboren was.
Halverwege de jaren zestig begon zij als zangeres in de mede door haar opgerichte popgroep Boo and the Booboo’s. Van Dyck werkte in die jaren mee aan talloze tv-programma’s voor jongeren, zoals Moefgaga.
Vanaf 1973 richtte Van Dyck zich op een theater- en filmcarrière in Nederland. Zij speelde in talrijke succesvolle televisieseries, films en toneelstukken. Een van haar grootste successen was de rol van Tante Jans in Ciske de Rat.
Daarnaast speelde zij in films als Het Gangstermeisje (1966), Twee vorstinnen en een vorst (1981), De grens (1984), In de schaduw van de overwinning (1986), Suzy Q (1999), Floris (2004) en Het schnitzelparadijs (2005).
Ook was zij te zien in series als De Lemmings en Zwarte Tulp. In 1982 werd Van Dyck naar aanleiding van haar rollen in Twee vorstinnen en een vorst en Ademloos uitgeroepen tot beste Nederlandse filmactrice.
Maar haar grootste liefde was het theater waar zij excelleerde in stukken als Nacht, Moeder en Who’s Afraid of Virginia Woolf. Voor die laatste rol kreeg zij een nominatie voor een Theo d’Or.
In 1989 trouwde zij met Jaap Nolst Trenité, van wie zij in 2016 scheidde. Zij kregen samen een zoon, Jamie Nolst Trenité. Hij is bekend als verslaggever van RTL Boulevard. In 2010 werd zij benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw.
31-10-1941 - † 29-06-2023
Maarssen Hilversum
Jan Stekelenburg was een Nederlands sportpresentator, commentator en eindredacteur. Vanaf 1968 was hij één van de vaste presentatoren van Studio Sport.
Jan Stekelenburg was voor kort actief bij Studio Sport. Hij was onder andere de vaste eindredacteur van het programma De Avondetappe dat Mart Smeets jaarlijks maakte tijdens de Tour de France. Jan Stekelenburg voorzag jarenlang diverse sportwedstrijden van commentaar (onder andere tafeltennis en volleybal), maar was anno 2020 alleen nog incidenteel commentator of eindredacteur. In het dagelijks leven was hij eerst gymnastiekdocent, daarna conrector en daarna rector bij het Fons Vitae Lyceum.
Jan Stekelenburg is de tweelingbroer van wijlen Johan Stekelenburg, die voorzitter van de vakbond FNV en burgemeester van Tilburg was. Jan Stekelenburg is ook de vader van Jeroen Stekelenburg (presentator Studio Sport), van voetbaltrainer Maarten Stekelenburg en van Milan van Dongen, verslaggever bij Fox Sports.