Klappen tijdens een uitvaart? Het is niet heel gebruikelijk, maar gebeurt de laatste jaren steeds vaker. Toch zijn de meningen erover verdeeld: de één vindt het een prachtig gebaar, de ander een belediging. We gaan je het een en ander vertellen over applaudisseren tijdens een afscheidsdienst, zodat je zelf je mening kunt vormen.
Gebaar naar de overledene
Het applaudisseren gebeurt altijd als gebaar naar de overledene, nooit naar een van de sprekers. Dat is een belangrijk punt. De dienst staat altijd in het teken van de overledene. Applaus kan spontaan ontstaan, maar ook gepland zijn omdat de nabestaanden dat prettig vinden. Het belangrijkste is dat de familie zich er goed bij voelt.
Waarom applaudisseren tijdens een dienst, denk je misschien? Dat kan meerdere redenen hebben. Vaak zijn diensten strak geordend, en zijn mensen in de tussentijd stil uit respect. Daardoor is het vaak een rustige bedoeling, maar wat als de overledene juist géén rustig persoon was? Iemand die uitbundig was, en wel hield van een feestje of rumoer. Dan sluit die dienst niet helemaal aan bij die persoon. Een applaus kan ervoor zorgen dat de dienst passend wordt. Een beetje reuring, toch een soort feestje. Een uiting van gevoelens. Een viering van het leven.
Samen doen
Applaudisseren is ook iets dat je als genodigden samen doet. En dat kan zorgen voor een aangename afwisseling. Tijdens een dienst ben je vaak stil, praat je weinig en ben je dus vaak alleen met je eigen gedachten. Door samen te applaudisseren met de hele zaal verandert dat ineens. En dat maakt samen klappen soms best emotioneel. En hoewel emotioneel zijn tijdens een dienst geen doel op zich is, kan het applaudisseren wel écht iets toevoegen aan de dienst.
Klappen tijdens een uitvaart?
Er zijn ook mensen die vinden dat klappen tijdens een uitvaart heel ongepast is. Stilte en rust is volgens deze mensen passender. Een uitvaart is voor die mensen een rouwceremonie. En daar valt in sommige gevallen best iets voor te zeggen. De laatste jaren zijn uitvaarten steeds minder traditioneel geworden. Daar is niks mis mee. Het is iets persoonlijk, en het moet goed voelen voor de nabestaanden. Of er nou geklapt, gezongen, gedanst of gezwegen wordt. Afscheid nemen doe je samen.
