Wieteke van Dort werd geboren in Soerabaja in het destijds door Japan bezette Nederlands-Indië. Zij was de een na jongste van het gezin dat vier kinderen telde: Rob, Maurits, Wieteke en Theo. Tijdens de Bersiap werd haar vader Theo van Dort, die administrateur van de suikerfabriek in Soerabaja was, op 8 oktober 1945 door pemoeda’s vanuit zijn woning gevangen gezet en op 13 oktober op de aloon-aloon (het dorpsplein) door hen vermoord.[1] Haar moeder, Bernardine Soesman, hertrouwde in 1952 met Louis Rommelaar, eigenaar van een rubberfabriek in Soerabaja. Doordat haar moeder toneelregisseur was, deed Wieteke al snel enige vakkennis op.
Toen ze met haar ouders op veertienjarige leeftijd (1957) in Nederland met verlof was, werd door Soekarno het buitenlands bezit genationaliseerd en bleven haar ouders en de kinderen noodgedwongen zonder enig bezit in Nederland.